အမွန္တရားမွာ
အျဖဴေရာင္ ဦးေခါင္းတလံုးရွိခဲ့တယ္။
အမွားကေတာ့
အဲဒီဦးေခါင္းရဲ႕ ဦးေႏွာက္ကို ေဖာက္စားျပီး
ပဥၥလက္အတတ္နဲ႔ ဖုတ္သြင္းထားခဲ့တယ္။
အမွန္တရားဟာ
ဦးေႏွာက္မပါတဲ့ သူ႔ဦးခြံနဲ႔
သိကၡာေတြအဖတ္ဆယ္ရင္း
အမွားရဲ႕ စားၾကြင္းစားက်န္ေတြထဲ
ေခြး၀ဲစားတစ္ေကာင္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။
အမွန္တရားဟာ
ႏွစ္ခ်ဳိ႕အဘိဓမၼာေဟာင္းေတြနဲ႔
ဂႏၱ၀င္သစ္ပဲ့တင္ေစရင္း
အမွားရဲ႕ေခတ္ေပၚဗန္းစကားေၾကာင့္
ေလဟာနယ္ေတြသာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။
အမွန္တရားဟာ
ေလာကရဲ႕သဘာ၀ေရစီးေၾကာင္းထဲ
အျပင္းစားစိတ္ကူး၊အိပ္မက္ေတြ
ေပါေလာေမ်ာပါခဲ့။
အမွားရဲ႕အဖတ္ဆယ္တင္မႈေၾကာင့္
အမွ်င္မျပတ္တဲ့ အသက္ရွဴေငြ႔ေတြ
ေသြးသားယိုစိမ့္ ခ်ိနဲ႔လာခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔
အမွန္တရားဟာ
အမွားကို အၾကိမ္ၾကိမ္ ရႈံးနိမ့္ျခင္းေၾကာင့္
အမွားကို အထင္ၾကီးစြာနဲ႔
အမွားကို အမွန္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။
အမွားကေတာ့
အမွန္တရားကို ထိပ္ပုတ္ေခါင္းပုတ္လုပ္ျပီး
အမွန္တရားရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းမႈကို ကဲ့ရဲ႕ရင္း
အမွားေတြ ဘယ္လိုေအာင္ျမင္လာရတယ္ဆိုတာ
အခန္႔သားရွင္းျပေနေလရဲ႕။
ေနဆူးသစ္
(၁၉၉၄၊ဇန္န၀ါရီလထဲ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ထုတ္ခဲ့တဲ့
တမိုးထဲေအာက္မွာ လက္ကမ္းကဗ်ာစာအုပ္မွ)
No comments:
Post a Comment